![Clos des Frèr[es]](https://primary.jwwb.nl/public/m/v/r/temp-bpcpxtkagsbppifwbtup/454bua/closdesfrreskopie.png?enable-io=true&enable=upscale&height=70 "Clos des Frèr[es]")
![Clos des Frèr[es]](https://primary.jwwb.nl/public/m/v/r/temp-bpcpxtkagsbppifwbtup/454bua/closdesfrreskopie.png?enable-io=true&enable=upscale&width=250 "Clos des Frèr[es]")
Gent, dinsdag 14 september 2021 Het is een verwarrende periode. Door de klimatologische omstandigheden (waarover later meer) is de pluk veel later dan voorzien. Ik kijk jaarlijks met enorm veel goesting uit naar dé vinologische periode bij uitstek: de pluk en de vinificatie van de nieuwe wijn. De 'heilige' maand september is mijn zuurstoffles voor de komende maanden. Een succesvolle oogst geeft mij energie om het jaareinde creatief en zonder besognes aan te pakken. De schoonheid van de nieuwe grenache geeft mij telkens opnieuw vleugels. 2021 moest daarenboven symbolisch ook een bijzondere pluk worden, want precies 20 jaar geleden was dit ons eerste avontuur. Het was een onvergetelijk moment om onze eerste wijn te kunnen maken in prachtige omstan-digheden. We wisten ook perfect waar we stonden met de snoeischaar in de hand toen de twee vliegtuigen de to-rens van het World Trade Center doorboorden. Ook toen sloeg de verwarring toe, terwijl we juist op dat moment één van onze dromen aan het realiseren waren.
Dit jaar is het duidelijk dat ik al mijn positivisme overboord mag gooien. Op 14 september 2021 sta ik voor een ongeziene wijnramp in de zuidelijke Rhône. Met een bang hart, vol van emoties, trokken we naar het zuiden. Alsof het niet slechter kon beginnen, kregen we te horen dat er ‘s nachts een zondvloed over Vacqueyras was uitgebroken. De toon was gezet.
WAT VOORAFGING
Sarrians, vrijdag 17 september 2021
Het was voor de wijnindustrie in 2020 en begin 2021 pompen of verzui-pen. Door het stilleggen van de horeca hebben we amper wijn kunnen verkopen. Terwijl 2019 en 2020 superjaren waren in de Rhône, konden we niet uitpakken met de onwaarschijnlijke mooie typiciteit van beide jaargangen. Op zich is deze stockvorming niet problematisch (want goe-de kwaliteit is duurzaam), maar economisch hakt dit er wel stevig in. Onze cashflow slonk zienderogen en Jérémy moest nog voor de wintersnoei zes medewerkers ontslaan.
Het ontslag van de helft van onze vaste equipe had tot gevolg dat we veel vroeger met de wintersnoei moesten beginnen, om tijdig, tegen eind maart rond te komen. Meestal is april het moment dat de meeste druivenrassen in de zuidelijke Rhône ont-waken uit hun winterslaap en de wijnranken zich vullen met nieuwe energie en sap. Tegen dan moet alles gesnoeid, opgebonden en opge-kuist zijn en wordt de wijngaard klaargemaakt voor een nieuwe veelbe-lovende jaargang.
Ondertussen moet van de winterperiode ook gebruik gemaakt worden om de bodem biologisch te verticuteren. In normale omstandigheden doen we dit tractorwerk minstens driemaal, wat in de huidige toestand niet meer kon. Door het gebrek aan mankracht heeft Jéremy er niet be-ter op gevonden om schapen in onze wijngaarden te laten grazen en hen dus het woelwerk te laten doen. Het was in maart toch verschieten toen onze voortuin vol stond met schapen; traditiegetrouw had Jérémy niets gecommuniceerd. Het resultaat van het schaapwerk is verrassend: de wijngaarden lagen er nooit zo mooi bij in de winter. Het zag er naar uit dat het jaar 2021 niet mooier kon beginnen.
De barre, ijskoude en natte wintermaanden december en januari wer-den gevolgd door een warme februarimaand en ook maart was warm en zonnig. De wijnranken werden verwarrend uit hun winterlethargie geprikkeld. De floraison werd aldus een maand vroeger in beweging gebracht. Het oogde onwaarschijnlijk mooi.
Op maandag 5 april (tweede paasdag) konden we nog genieten van 24° op het terras. Dinsdag kondigde zich een kentering aan die werd ingezet met een stevige mistral op woensdag 7 april. De temperatuur daalde naar 8°. De lente kreeg plotseling een winterkleed over zich heen. De weerberichten kondigden plots vriestemperaturen aan voor de nacht van 7 op 8 april. Het zou wel eens tot -2° kunnen vriezen. Gelukkig blies de mistral nog hevig en kon de vrieskou zich niet nestelen. Jérémy was er niet gerust in. Om drie uur ’s nachts viel de mistral stil en daalde de temperatuur op sommige plaatsen naar -6°. Jérémy heeft als één van de weinigen in de streek ’s nachts vuren aangestoken om de plotse vrieskou te lijf te gaan.
Dit artikel verscheen in Ken Wijn Magazine, jaargang 18, n° 35. Je kan het volledige artikel hieronder in PDF verder lezen:
Reactie plaatsen
Reacties